..assignment sa Pan Pil 17. Sobrang tinamad kasi akong gawin sa kadahilanang magsasalin lang naman ako. Pero okay na rin yung nangyari sa discussion namin sa klase dahil hindi ako tinawag ni Sir U. Pakiramdam ko, medyo idol ko na rin si Sir U kasi ang cool niya lang maging prof. Hindi ko alam kung kinakabahan talaga ako sa kanya pero ang gaan-gaan ng feeling ko simula noong narinig ko kung paano magsalita ang prof namin sa Pan Pil 17. Chill lang ang feeling, hindi masyadong nakakabaliw at nakakasunod naman na lahat ng estudyante. Makikinig naman lahat kasi hindi patapon ang binibitawang mga banat ni Sir U. Akmang-akma sa aking mga tenga yung mga naririnig ko, walang lumilitaw na awkward moments sa tuwing magpapatawa at pinapasigla niya ang aming mga diwa, parating may sense at malulupit ang kanyang mga tanong at parating na lang may back-up na mga tanong, at back-up para sa mga back-up na tanong. Nagpaiwan si Sir ng assignment na gumawa ng isang sariling comic strip. Baka magsulat na lang ako ng kung anong mga stick figure na nasa loob ng bus. Hindi nga pa pala tayo nagkikita o magkikita ngayong araw na ito kasi hindi naman TTh yung sked ng Geog 1 natin. Mabuti na lang at may nag-invite sa'yo at hinugot naman ako ni Ate Hazel sa Life Part ng SOD. Nakapagkita pa ulit tayo kahit na hindi tayo magkatabi sa buong Life Party. Okay na rin siguro iyon kasi matagal naman na akong hindi nakakausap ng mga classmate ko last year. Sobrang kaunti lang ng mga kaibigan ko last year. Hindi ko nga alam kung mami-miss ko talaga sila pero matutuwa ako kung makita nila ako ulit at makita ko sila. Napepeste ako kapag hindi ako pinapansin kapag may binabati ako sa kanila. Pagkatapos ng nasabing event, inilibre tayo ni Ate Abby sa Mcdo. Pagkatapos magkuwentuhan at kumain sa Mcdo ay bumalik na tayo ng UP. Siyempre kahit anong mangyari, gugustuhin ko pa ring maglakad tayo nang sabay papunta sa ating mga boarding house.
Sa wakas at huling araw na naman ng pesteng linggo. Nakakasabik umuwi kasi wala akong last period at sabay tayong uuwi. Nagkita muli tayo sa shed at naglakad papuntang Ilang. Hindi pa nakalalayo ay may namataan na tayong maluwag na jeep pa-MRT. Nahirapan nga lang tayong sumakay at bumaba ng tren dahil sa nakikipagsiksikan na ang mga tayo. Paglabas mo pa nga ng tren e bigla nang tumunog ang alarm, senyas na magsasara ang mga pinto. Buti na lang, sa dami ng mga tao, marami nang nakadikit at pumipigil sa magkabilang pintuan. Nakalabas pa ako matapos makipaggitgitan sa mga taong akala mo'y mamamatay kapag natulog sila nang isang gabi sa Ayala Station. Suwerte dahil nakasakay agad tayo ng bus at maluwag pa! Kaya lang ay inunahan mo akong umupo malapit sa bintana. Sa lakas ng aircon ay nahirapan ka tuloy mag-text at nanlamig ang iyong kamay. Hinawakan ko ang iyong kaliwang kamay hindi lang dahil sa gusto ko lang mahawakan ang iyong kamay kundi para masigurado nga kung totoo ang sinasabing mong malamig nga ang iyong kamay kahit na alam ko sa sarili kong lalamig ang iyong kamay. Nagsimulang mag solemn low five ang ating mga kamay nang paulit-ulit hanggang sa magkahawak-kamay na ulit tayo. Isinandal mo na ang iyong ulo sa aking kaliwang balikat at natulog na ako. Pagmulat ko ng aking mga mata, napansin kong nakatingin ka pa rin sa bintana. Mukhang hindi ka natulog kahit na buong araw mong sinasabi sa aking inaantok ka na. Nakarating naman tayo sa Metropolis nang maayos at nakakain ka pa ng pakiramdam ko'y hindi masarap na hotdog. Matapos maghintay muli sa iyong kapatid ay sumakay na tayo ng jeep. Sabay tayong naglakad pauwi at nagpaalam pagsapit ng kantong lilikuan ninyo.
Sa wakas at huling araw na naman ng pesteng linggo. Nakakasabik umuwi kasi wala akong last period at sabay tayong uuwi. Nagkita muli tayo sa shed at naglakad papuntang Ilang. Hindi pa nakalalayo ay may namataan na tayong maluwag na jeep pa-MRT. Nahirapan nga lang tayong sumakay at bumaba ng tren dahil sa nakikipagsiksikan na ang mga tayo. Paglabas mo pa nga ng tren e bigla nang tumunog ang alarm, senyas na magsasara ang mga pinto. Buti na lang, sa dami ng mga tao, marami nang nakadikit at pumipigil sa magkabilang pintuan. Nakalabas pa ako matapos makipaggitgitan sa mga taong akala mo'y mamamatay kapag natulog sila nang isang gabi sa Ayala Station. Suwerte dahil nakasakay agad tayo ng bus at maluwag pa! Kaya lang ay inunahan mo akong umupo malapit sa bintana. Sa lakas ng aircon ay nahirapan ka tuloy mag-text at nanlamig ang iyong kamay. Hinawakan ko ang iyong kaliwang kamay hindi lang dahil sa gusto ko lang mahawakan ang iyong kamay kundi para masigurado nga kung totoo ang sinasabing mong malamig nga ang iyong kamay kahit na alam ko sa sarili kong lalamig ang iyong kamay. Nagsimulang mag solemn low five ang ating mga kamay nang paulit-ulit hanggang sa magkahawak-kamay na ulit tayo. Isinandal mo na ang iyong ulo sa aking kaliwang balikat at natulog na ako. Pagmulat ko ng aking mga mata, napansin kong nakatingin ka pa rin sa bintana. Mukhang hindi ka natulog kahit na buong araw mong sinasabi sa aking inaantok ka na. Nakarating naman tayo sa Metropolis nang maayos at nakakain ka pa ng pakiramdam ko'y hindi masarap na hotdog. Matapos maghintay muli sa iyong kapatid ay sumakay na tayo ng jeep. Sabay tayong naglakad pauwi at nagpaalam pagsapit ng kantong lilikuan ninyo.