June 14, 2016

TX Fire /

Binaligtad mo ang oras sa ilalim ng aking palad nang walang pag-aalinlangang tanggihan ko man ang hiling mong inisip ko nang matagal kung mapapasaakin ka pa nga ba. Kung sa akin ka bang talaga o pilit-hinimok lamang tayong dalawa/ako ng sasa ng alkohol at usok sa ilalim ng mga mapaanyayang pekeng hikab at nais. Hindi ko na inalam pa kung tanging ako na lang ba ang gising sa kasinungalingang namagitan sa ating dalawa o umasa na lamang akong patanga na magkatotoo ang waring ito. Hinila kong pabalik ang oras mula sa iyo ngunit ako na lamang tila ang naiwan sa ating/iyong nakaraan.

June 2, 2016

' X LP

Gustung-gusto kita. Hindi ko alam. Hindi ko rin alam, okay. Hindi ko maipaliwanag nang maayos. Basta ang importante, mahalaga. Paumanhin. Maging itong pakiramdam ko sa’yo na hinding-hindi ako pinatutulog paminsan kung gabi. Halos asarin na ako katatawa ng buwan sapagkat nang maipasa niya na lamang sa akin ang hindi niya dapat sinasariling mahusay ngunit makulang na pagkakakahon. Sa akin na lang muna iyon, ngunit huwag kang matakot. Hindi naman ako kagaya niya. Hindi naman ako kagaya nila. Wala naman silang pakialam sa akin at wala rin naman akong pakialam sa kanila. Sa iyo na lang muna ako may pakialam. Sa gabing ito. Sa gabing itong pilit kong iisipin kung saan na nga ba ulit manggagaling. Sa pagkakaalala ko, ninais kong mag-umpisa kanina pa, na mag-umpisa sa kung anong palusot ang kaya kong ibulong sa sarili na taal na magpapaliwanag sa akin kung sino ka nga bang talaga. Ikaw na bigla na lamang tumambad sa harapan ko, na pilit din akong ibinabalik sa aking pinakapayak na anyo. Kaya siguro ganito. Kaya siguro ganito ako. Sa’yo. Sa iyo na paminsang hinding-hindi ako mawawalan ng mararamdaman, na iyon nga, paumanhing muli, gusto kita.