Aba'y ngayun-ngayon lamang

Muling nakapagsaksak sa

Maririing pag-eensayo at siyang

Pagbabalik ng sakit ng totohanang

Mayroong paglaya kung daraan

Sa matagal-tagal na ring tinatanaw

Mula sa 'di naman din kalayuan.

Ang mga akala'y bulang naglaho,

Para bang sinayang lang ang bawat

Manong ipinaabot sa akin galing sa

Matatandang palabiro, palahingi ng

Mga sagot sa kanilang katanungang

Hiluhin lamang ako na parating

Puntirya bago pa man makapuslit.

Ano ba naman yung sana'y 'di na

Pangunahan pa ng panggugulat ng

Hinaharap nang maging masigasig

Naman din tayong tumakas sa ating

Sariling mga pagkakakulong, sariling

Gusto nating kilalanin, mga sariling

Ayaw sa ating magpakilala, at mga

Sariling pinaiikut-ikot lamang tayo.

Gayundin, makikita rin naman natin

Ang umpisa, ang ating sariling tila

Nais na nating tapusin agad nang

Hindi pa namamalayang hindi pa pala

Tayo nagkakamalay. Malay ba natin?

Bago pa man pumatak

Ang aking mga gintong

Luha sa pira-pirasong

Lantad na mga patayog na

Minsan lamang magkatipon

Ay nakapanlulumo pang

Hintayin at pagkapanoorin,

Mangyaring may sasabat na

Kometang nagpalalim lalo

Sa gabing wala namang

Dapat pang pinaghihintayan.

Aalegruhin ng paligid na

Itigil na muna ang siyang

Pagtuldok sa katahimikang

Nais nang supilin papalubog

Pa lamang din ang mga ibon

Sa himpapawid. Mabuti pa't

Pauwi na sila't ako'y sarat na

Maginoong nagpapapasok pa
Rito sa aking maruming sala

Nang maengganyo ang mga

Panauhing paglalatagan pa ng

Aking pira-pirasong gintong luha.

May pag-akmang yakap na

Malawak pa sa dalampasigang

Hindi man lamang nag-anyaya

Sa akin kailanman ngunit madalas

Tambayan ng mga galang ibong

Paalala sa akin. Paalala ko rin sa

Paligid ko, na ako ang hihigop

At manlalasa kung bigyan man

Ako ng pagkakataong gastang

Patulan ang mga panauhing

Dapat nang mapahiran ng

Aking mga gintong luha

Sa loob ng pira-pirasong

Pagkaubod ng duming sala.

Dumating ako ngunit

Hindi pala kailangan.

Sana pumikit nang muli

Nang lumiwanag at matuloy,

Tumuloy mga sinaunang 

Himalang galing sa likod ng 

Iba-ibang halu-halong

Pabula, hiwaga, panggulo

Sa aking buhay. Akin ang 

Aking sarili ngunit

Sino itong akong parang

Pinabayaan na lamang at

Walang pakialam sa pabagu-

Bagong aakyatin, kay kupad

na mga pagtakbo sa mga

Burol ng mga di naman 

Makikilala pang mga patay.

Ako na lamang yata ang

Natitira pang buhay. Kung

Umuwi na lang kaya ako

Nang mapatid at sundan

Mga inilikong kadena, mga

Harurot na hindi pa tutok

Sa preno, sa alanganing

Pagbangga sa alas tres na

Subsob-tirang trip, na naman.

Akala'y totoo ang ibinatong

Kislap sa kabilang kintab ng

Maestrong tagahatid lamang.

Hindi namalayang may gaguhan

Nang naganap at wari'y may

Pagtapik sa pawising batok ang

Konsensyang ginising, gumising,

Sa likod ng mga likod, at muling

Harap sa iyo, maestro. Pasensya,

Aamin naman ako sa iyo ngunit

Sa hindi mo inaasahan ni

Maaalalang konteksto, paalam,

Paalam sa iyo, maestro, at

Hanggang sa muli. Mauna ka na,

Baka may hinahabol pa ang mga

Iikot pa sa bundok ng lilang 

Palaisipan pa rin sa mga sanggol.

Hindi bale't kadalasa'y lugmok

Naman sila sa pagod ng bagot.

Sige na, sige na. Hihimbing na

Akong muli. Maglalaro sa gamit,

Sa ganid ng sandali. Sige na, oo,

Babalik na ako. Sana hindi na 

Akong makabangong muli, muna.

Nung mabubog ka nang lasing,

Ikaw rin mismo ang nagsabing

Hindi mo naman talaga kasalanan

Ang lahat ng nakikita nilang

May paggiring sa hindi inaasahan.

Hindi mo talaga kasalanan

Lahat ng binabato nila sa iyo,

Mula sa mga talang ayaw patulog

Hanggang sa mga punong

Nakikisabay rin sa mga paheleng

Hindi lang naman din ikaw ang 

Mayroong pakana,

Mayroong pasilbi,

At mayroon sanang hindi na

Matatapos pang pagdurugtung-

Dugtong na lagpakan ng bote

At salampak ng magkumpare.

At binulabog kang paggising

Pagkatapos ng hiyang gabi,

May limot bang nakatakas

O paskong maagang katabi?

Anuman ang nariyan, baka

Sakaling may gana pa.

Baka sakaling umahon pa

O mamayang tanghali na.