May kung anong umaga ang nananalaytay sa iyong mukha. Nakagisnan ko na yatang ngumiti sa iyong mga ngiti sa tuwing gigising na lamang ako, maski pang maulan, kulimlim, ginaw ng air con, ilaw ng cell phone na kapapatay lang ng alarm. Ayaw mo ring bumangon, ayaw kong pang magising. Ayaw ko pang lumayo sa nakakagisnan na natin.

Kahit pa mabigat sa paggising ang katawan, walang dudang ikaw lamang ang hinahanap kong gaan, sa aking dibdib, sa aking mga pisnging iyong-iyo lamang. Bayaan ko na sana lahat ng gusto ko, ng isipan kong mapagkamalan. Gusto ko lang ang mga gusto ko, at gusto ko lamang na mahiga muna rito. Paamoy ngang muli ng pisngi mo.

Pasensya ka na, at ayaw mo nga palang humingi pa ako ng pasensya. Hindi mo rin matantya kung ano na itong grabeng hindi mo na maintindihan kung nangyayari at mangyayari pa nga ba. Ayaw pahablot ng mga segundong paisa-isang nangingirot sa ating mga pusong baka hanggang ngayon na lamang magtagpo, bilang din namang bilang ang lahat ng naibilang na natin sa ating mga buhay, mga damahin ng damdamin.

Mahirap isiping lahat din ay matuto dapat na magpaalam. Pinag-eensayo na tayong ngayon ng panahon, sa uulitin, sa nakagisnang kalilimutan din naman. Doon din naman hahantong sa malayong papalapit nang papalapit. May kutyang agad na kakasat sa ating paggising, at wala nang iba pang ganitong mauulit na umaga.

Mensahe sa bangungot, papalaging pagpapaalala, o paratiang naaalala na lamang talaga. Lamang ang dilaw, abo, langit na pangumpisal. May dilag kung luluhang muli ang langit ngunit kay tagal pa ring hinihintay. Madalas ay nakasakay, madalas na kinakabahang mahuli at hindi na umabot. Madalas ay hindi nakakapaghanda sa hindi rin maisakatuparan sa isip. Mayroong butas sa dibdib ukol sa hindi pa rin natatapos na nakatago sa dilim. Mag-aabang sa susunod na dyip, mayroong ibang taong magpapara, pero ni walang nakakakita kung ano na nga ba ang susunod na daraanan, kung nasaan na ba ako, kung nasaan pa ba ako, at kung sino nga naman ako.

Ang guwardya ay paulit-ulit na nagbabagu-bago ng isip. Minsan ay kilala niya ako, minsan, hindi ko rin siya kilala. Ipinagbabadya sa aking isipan na dapat akong makapasok at makaakyat sa ikalawang palapag, kung saan naroon ang mga lumang aklat, sa loob ng lumang silid-aklatan. Hindi ko rin kilala ang naiwang tagapagbantay. Unti-unting lumalabo, napupundi ang luntiang liwanag ng mga bumbilya. Maya-maya'y may naghahanap sa akin na maestro at tinatanong kung nakaligo na ba ako.

Padabog siyang umaakyat sa hagdan at ako nama'y madaling naghanap ng masisidlan. Pumasok ako sa loob ng aparador maski pang alam kong alam niyang iyon na lamang ang tanging taguan. Nawala ang dagundong ng kanyang bawat pag-akyat, tumigil na rin ang pamamawis ng aking noo at mga pisngi. Napasandal ako sa mga damit na nakasampay, sabit sa loob. Napapikit, naisip kung paanong makalalabas sa pinilit kong pasukin.

Mayroong nabasag na salamin sa may kalayuan. Pagbukas ko ng pinto'y maghahapon na at sa may 'di kalayuang gusali'y sunud-sunod na ang paglabas ng mga mag-aaral. Mukhang mahuhuli na naman ako.

on snail mail's valentine (album), a pseudo-review

Hindi pa nasapit ang Nobyembre, sabik na sabik na akong mapakinggan kang muli - at hindi yung pagbalik sa may tumal nang nakaraan kundi sa bagong ikaw, sa iyong bagong pagkana, sa iyong gitara, ng iyong may lambing na boses, sa aking pusong may ngatal para sa lambing ng iyong boses.

Sa unang kinig ay tumipo ang pagkabahalang mukhang mayroong pagbabago mula sa iyo. At kung dahil ay inasahan naman, para akong napasasayang muli ng tsokolateng ngayon ko lamang ding natitikman. Para akong dinadala sa ibang lugar na pamilyar pa rin naman sa akin, dapat. Ibang-iba ang iyong boses mula sa nauna mo nang pasadya. May bahid mula rito, ngunit may senyas ding makabago.

Ang iyong pag-awit ay lalong pumaanyaya, may lagkit ng halika at kailanman, may haplos pang tila may galit pa rin sa pag-ibig kahit na paulit-ulit pa ring magbabalik. Bawat halik sa aking tainga'y tangay-tangay ako sa hindi na sana matatapos pang paglalayag. Pinaibig mong muli ako sa'yo, nang ilang libong beses pa. Napagtanto kong sa kabila ng lahat ng paninibagong ito, na hindi pa pala talaga kita kilala noon, na ang lahat ng paglalahad ng iyong buong sarili, buong-buo, ay siyang bumalandra't bumayaan, walang sinisino dahil kuntento sa sarili.

Ang pag-ibig ay sagrado, pag-ibig nang hindi mag-iibang sino, kundi kahit nang yumuyurak at nagpapakilala ng ibang ikaw, ikaw at ikaw pa rin mismo ang totoong umiikaw. Ang iyong paggigitara'y pumatok pa rin sa aking puso. Tipong may hatid pa ring hanep, holy shit, ano 'tong nangyayari sa akin? Hindi ko kailanmang naintindihan lahat ngunit ako at ikaw lamang din ang aking tinanggap, sa aking puso, nang buong-buo.

May pagsasanibang todo tama ang timpla, parang gin at pomelo sa hapon, sigarilyo at ash tray na mamaya-mayang babasagin ng hindi may-ari, parang iyong pag-awit sa akin gabi-gabi, pinapaubaya ko na lamang sa iyo ang aking bawat bilang, bawat paghinga, iyo na (muna) ako.

Bakas pa ri't umuukit ang iyong pagkamakata. Bawat linya pa'y ibinulalas nang masking may pabagu-bagong tiyempo't uliran, sakla-saklaw ang pagdidikit-dikit ng lahat ng itinumbas na danas. Walang halong kemikal, hindi naman talaga mapanganib. Ang pag-ibig na totoo ay walang sinusunod na batas ngunit nasa may pangyaring landas. Iniaayon na lang kung sino at ano ang mangyayari, ang mayayari.

Bawat awitin ay may tinding pagpapaalala ukol sa 'di na maipaliliwanag pang kalungkutan, pagpapahalagang muli sa mga panahon ng pagsasarili, at ang lubos na nais na mayaring muli ng pag-ibig, pagmamahal, nang dahil sa pag-ibig, sa kahit na ano, kahit na sino, 'di wari kung may lungkot o pagkawala sa sarili pang ganap na katotohanan.

My favorite tracks were: Glory, Forever (Sailing), Headlock, and Ben Franklin. Check out their Lush album too, and their EP, Habit.

PS: Mia was especially lovely to listen to, but only if you follow the album's track list order, from start to end. Kind of like how Rogue One (2016) would make sense if you watched the previous Star Wars films in order. 

Maraming salamat, Lindsey Jordan! Maraming salamat, Snail Mail!

kay a.

naaalala ko pa

nung pumunta ako

roon sa may inyo

para lang mag-inom,

maggitara, kumain

pati ng carbonara;

merong ligaw yata.

hindi ko siya kilala

pero ikaw, kilala ko.

mamayang saglit lang,

may kinig ng tugtugan,

bibili ng beer, tsaka

'di ko na maalala kung

taco pa ba o sisig.

basta 'di carbonara.

nasaan na ba siya?

baka hindi niya na

maabutan ang iyong

may ayang pagkanta.