XXVI

Naranasan ko na ring maligaw, pero marunong naman akong magtanong ng direksyon (kahit na alam kong kalahati lang ng instructions ang mauunawaan ko at magtatanong na naman ako sa panibago halfway). Hindi nalalayo rito kung sakaling first time mo ring sumakay sa isang partikular na ruta ng jeep.

Minsan, tinatanong mo pa muna sa driver kung dadaan siya sa babanggitin mong landmark bago ka pa sumakay. Tatantyahin kang saglit ng driver kung madali kang utuin saka ka niya pasasakayin. Matapos mong makaupo at makapagbayad, ibibiyahe ka niya't ibababa sa isang lugar kung saan kailangan mo pang maglakad nang ilang minuto ulit para lang sumakay ulit ng ibang jeep papunta sa landmark na alam ng driver puntahan at ikaw, hindi. Sinakyan ka lang niya. Ang lakas ng trip.

Pero minsan, makakakuha ka rin naman ng driver na may malasakit ('di tulad ng iba diyan). Yung handa ka niyang tulungan, huwag ka lang maligaw ('di tulad ng iba diyan). Yung ipinapaalala niya sa 'yo kapag malapit ka nang bumaba para hindi ka lumampas sa dapat mong mapuntahan ('di tulad ng iba diyan). At nagbibigay pa ng further instructions and extra tips kapag pababa ka na ('di tulad ng iba diyan!!!).

Kung sakali, dapat mo na lang din lakasan ang boses mo habang kinakausap mo ang driver, na dapat malaman ng buong jeep na hindi mo alam ang ginagawa mo at naliligaw ka. Malamang sa malamang e may isang tutulong sa 'yo dahil siguro'y naligaw na rin sila once in their life at ayaw nilang magaya ka sa kanila, or depende na rin sa malas mo that day, na walang tutulong sa 'yo at all kasi naligaw na rin ang mga kapuwa mo pasahero dati at kailangan mong magdusa sa commute once in your life.

[laughs evilly]