Life is somewhere.

Life is some here,

Life is some don't.

Oftentimes, life is I won't.

Still,

Life will bide its time

Where both endless meet.

No one always had enough

To let sick and tired sit.

Life goes nowhere,

And life may be gone.

Life may not go on

To as much as beyond.

Minsan nang naging okay

Sa akin ang mga paminsan.

'Di na bale ang mga paalala.

Basta kung 'di na maalala,

Nako, baka malala na, at 

Hindi na maaari sa maaari

Kung lalang babalikan pa.

Pagod lang siguro rito banda

Kung sakaling may lusot pa

Akong mga hiblang hayok sa 

Iyong makikitid na paalam.

Ipaalam nawa sa akin ang

Aking mga naiwang balikan,

At nang mabuong muli ang

Binaklas sa pira-pirasong

Mga luha at paghihintay,

Makasakay lamang at hindi

Lamang mag-iwan ng huling

Mga bakat, huling mga silay

Sa buwan, huling mga sinding

Simpalad ng mga alitaptap

Sa ginaw, sa koro ng mga

Palatusok na ararong ilaw.

Bigyan mong muli ng isang

Pagkakataong makahanap

Kaming muli ng paglalasapan

Ngayong gabing lakad lang

Ang nagpagising sa init, sa

Uhaw na dulot galing berso.

I love sadness... somehow.

Some of my times, and not

Some of your times, some

Of someone's times, my

Loving sadness knows me.

Sadness recognizes me,

Sadness hugs the shit

Out of me.

I am here, and sadness...

Sadness stays with me as if

Clouds weren't really made

Of water but just of dust

From my tears and flies,

Whispering through thin air,

And oh how I wish that

When the deepness of my
Calm starts to again frighten

Every intent of my bones,

Sadness finds every way

To match and make my

Sheets warmer, better,

And although sadness isn't

What's not often with my

Spares, 'tis truly sucked into

How sometimes has been

Enough.

Butas-butas ngunit tapos na,

Obrang halaw sa nakaraan.

'Di na masabi pa kung sino

Ang unang nagsabi ngunit

Walang galit sa kung bakit

Inumpisahan ang pagsasabi.

May pakialam sa paghusgang

Malapit sa nakalayo na pero

Paalalang may misteryong 

Kung anong paglikha ng isa-

Sa-isang pagtatagpo, walang

Agarang pagdiin; mayroon 

Lamang pagbakat sa kung

Sino ang may salarin sa mga

Bagay na bistado subalit may

Patagong pagharang. Galit na

Galit sa abo, suklam na suklam

Sa hibang dahil sino nga bang

Ehemplo, may tunay ang tagay?

Lihim pa ba ang mga goyo,

May paglambing na lumanay?

'Pagkat iwanan mang marka

Sa bawat pahinang ibubuklat,

Sakaling umeksenang pitik

Ang mga alikabok sa harap,

Sasaan ang mga mistulang

Pangingirap nating paglingon,

Pasalamat na siguro kumbaga

Para sa lahat ng pag-inom,

Paghithit hanggang pagbuga.

Kahit pang magtalukbong, magtago

Palayo sa'king dalawang palad na

Natitirang aking mga kaibigan, silang

Dadalawang nagpapairal ng aking

Mga tindi, aking mga nalalaman,

Kakalabitin at kakalabitin pa rin ako

Sa aking mga hindi mababantayang

Mga puwersa, aking pruweba na 

Wala naman na talaga akong hawak,

Ni walang masasalo, walang maisara

Kahit pa panay bukas ako, tingnan ito,

Mga nagbabalatkayo, mga walang

Sinasanto. E ako lang naman ito, may

Layang hindi tunay, may yamang 'di

Karamay hanggang lagpak sa halong

Semento, luha, lupa, at tubig-ulang

Yayakap sa ating mga pagtawid kung

May yari mang naglalakad at tapos ay

Sasaidsid sa gilid, maski pang saidsid

Tungong butas na hindi na kailangan

Pang talunin, hakbangan, kakalabitin

Akong sawa na pero babalik-balikan.

Hala ka! Ano na naman itong

Bagong pananggulo? Parang

Nagkaroon ng pagbabagong

Takot na sasalimuot sa aking

Kasisigla lamang na pamalay.

Ang sa aking alam, hindi ako

Tumakbong paruyan ni tilang

Away ay ibinanda ko nang sa

Layong puntang mga ulap na

Ginusto ko na lamang umayos,

Manahimik, gumitnang ayaw

Sumipot sa kahit ano pa mang

Mga pagtutunggali. Ako na

Lamang ito, akong may paki pa

Ngunit may yari nang taklob.

Kahapon, hindi matigil ang 

Paglalakad nang paikut-ikot.

Naghahanap ng paboritong

Pelikulang nakakatakot, patay-

Siyang pagwawalay rin na,

Paglalawayan ding paraya.

Huwag na sanang mag-alala,

Tatawang paluha, titindig ang

Pagwasiwas ng pinaglumaang

Mga tugtog nang makita ng

Aking mga paninging matagal

Nang nagbubulag-bulagan.

Hindi nang maiintindihan ng

Lupa, ng hanging may kalabit

Sa aking balahibo sa batok.

Ngingisian ako ng paglamig

Pababa dahil nalalaman niyang

Naghihintay lamang din akong

Matapos ang kani-kanilang

Mga gawain sa loob ng isang

Minuto, tatlumpung segundo.

Pagbabawalang batuhan ng

Patibong ang mga sigaw na 

Nang sigaw hanggang bumagal

Ang mga binting ito, hindi na

Gagana pa matapos kumaripas

Galing pag-aayos ng dilim, 

Pananampalatayang layo sa loob.

Payag na sa pagpapatotoo ng

Natitirang isang kilos na tuloy

Pang magpaparaya sa maraming

Kulit, pagbulong sa daluyang 

Lubid at itim. Salamat na lamang

Sa lahat, sa lahat ng ibang wikang

Pag-ibig, pag-unawa sa aking

Madalas na ginawing puso,

Akap-akap ang aking unan,

Halika't sumandali muna sa'kin.

Napagbigyan ng pahinga nang

Tatlo hanggang limang pagtulak

Dahil sa ayaw na ipagkaloob na

Pagsalok ng 'di na mahalimuyak

'Pagkat sipaging unahin man ang

Sarili mula sa ibang walang sarili

Kundi ang kanilang mga sarili sa

Harapan ng mararami, ang sariling

Kubli sa karamiha'y sariling iwang

Mabuti na't wala na sa sarili, diling

Pinagbigyan marahil ng pahinga

Mula lima hanggang naging tatlo

Lamang. Itinulak habang nasalok

Kahit sipagin mang unahin ang

Hindi naman kani-kaniyang sarili.

Sa asal mong iyan maski pa

Pati ng iyong mga kasama,

Bakit sa tuwing may hinging

Pag-intindi, hinging paluwag

Sa atin-atin lamang na mga

Piring ay bigla-biglang yumi't

Maglilikot at mananadyang

Parang wala na naman na 

Yata pang iniinda, kahit pang

Sumabat ang kahit na sinong

Ina.

Mutang pabalik-balik 'pagkat

Anumang igulo ng mga igpaw

Sa taingang pagod at tulog

Ang balikatang pinagkaibigan,

Dinudulong umasa pang kuwit,

Hindi man lang humawig pang

Kusa sa kung waring aakyat at

Bababa rin matapos salubungin

At sabihan ng nag-iisang tinig,

Nagmumurang mga gilagid,

Hindi na maaawat pang hampas

Mulang kaliwa, sasalubungin

Naman sa kanan. May pekeng

Mga pag-iling, paunting mga

Konyat sa puso, mumunting 

Kantahang daig pa ang karaoke

Sa tapat ng simbahang sarado.

Lalampas ang sandali. Lalabian

Ka pa ng guhit nang idinikit ay

Sa kisame't sahig. Dumating din

Ang araw na mamamali ka ng

Tantya sa kani-kanilang mga

Ipinakikitang maskara. Sa mga

Abong kanyang pipitikin sa 

Umpisa, sa mga iniwan nang

Mga alaalang sinusuyod at 

Tuluyan nang naiwang apat na

Sumbat ng hudyatang hangin,

Tumba pa ring hinga sa tabi ni

Ina.

Kung sa bakit bang sa

Tuwing nagkakaroon ng

Magkabilang 'di naman

Magkatunghayan kung

Araw-araw, ay bakit sising

Agaran ng pagkakamali

Kahit na may sa hindi rin

Naman katarungang tila.

Hindi namang nauulit

Ang mga napag-aralan

Nang sana ngunit bakit

Nauulit pang dapat na

Pangaralan ang mga

Hindi naman na dapat

Sana. Kailan kaya na

Mag-uumpisang umanib

Sa puwersang pakandili,

Pakumbaba ang mga

Buo naman ang loob

Pero nasa 'di katiwasayan

Ang pag-ibig sa kapuwa?

Sarili ang mas mahalaga

Kaysa sariling maiiwan.

Bakit nauuwi na lang sa

'Di na baleng ubos ang

Ang natitirang agnas

Basta't 'di balewalang

Ubos ang lahat ng sa

Makakalaban. Anong

Tipan ang narapat na

Mag-ipon ng makaaway

Kaysa katipan sa pag-ibig

Sa bayan at sa kapuwa?

Alin ang mas mahalaga?

Miss ko na ang amoy mo

Pati mga patimplang minsang

Kape sa umaga, minsan din

Sa tanghali sa kung madaling

Maghahanapan ng bagong

Palipas-pangarap, palublob sa

Iba-ibang parikit ng ating

Nag-iisang kumot, nag-iisang

Init sa ginaw na dulot lang

Din naman ng air-con at fan. 

Bibingwit, babaliko, titingin

Sa magkabilang sulok bago

Magsindi ng pangungulila mo

Sa iyong mumunting mga stick

Sabay tawag sa pangalan ko,

Hugis kong sabik sa hugis mo.

Mamaya na kaya ang ibang

Ulam, mamaya na rin kumain.

Akin na muna ang mga usok

Galing sa naghihikahos nang

Muntik pang ipahid sa pader,

At hintay ka, saglit, sinabing

Huwag kang makulit, huwag

Mong itapon at baka may 

Makakita sa iyo, sa 'ting dal'wa.

Spit me some details.

You owe me some money.

We need to drop shit fast

For as this one night makes

The both of us shiver

As naked, fake-unhinged,

And ready to be flat,

Neither of us will ever

Be truly ready. Dead rats

Shine brighter as moonlit

Cement-narrows live as

Depressed mazes, creeping

Unto each stranger that

No one else should be

Outside tonight, as if every

Night should never be different.

But we both know how

We are not the same, not

At all, at the very least,

Unexpected parts of this

Stupid tackle of the order.

Because as both of us

Sweat as fuck balls

And still always lucky,

Coming around to play with

The self-proclaimed masters

Of the night will bring us to

Our truer selves, more than ever,

And a little upbeat, we wait until

Accepting any form of incline

From any form of monsters,

For every form of bad and hatred

We have ever been trashed into,

And not ever will be by us alone.

Lalangitngit ang kalawang papasok

Sa halamanan. Inaantok na rin ang

Araw sa isang buong masid, isang

Buong hawig na hawig at hawig

Sa lahat ng mga iisa at nag-iisa.

Bakit pa nga ba akong muli't

Muling naghihintay ng tatabi?

Ay siya't mauupo na muna ako

Rito sa isa pang himlayang bakante.

Kukumustahin kong panigurado

Ang paulit-ulit kong paalalang

Natatapos ding managinip ng

Tubig-ulan ang mga patuloy na 

Nagpapasamyo ng aking pag-iisa.

Matatabig kong saglit ang mesa,

At mapapansin kong bigla na

Malamig na naman ang aking

Tinimplang kape. Oo nga pala.

Sabay, ewan ko, dukot sa may

Kaliwang bulsa. Saka lamang may

Pagtantong muli na andito na pala

Ako. Saan ka na? Andito na dapat

Tayo. Halika nang muli sa akin.

Aba'y ngayun-ngayon lamang

Muling nakapagsaksak sa

Maririing pag-eensayo at siyang

Pagbabalik ng sakit ng totohanang

Mayroong paglaya kung daraan

Sa matagal-tagal na ring tinatanaw

Mula sa 'di naman din kalayuan.

Ang mga akala'y bulang naglaho,

Para bang sinayang lang ang bawat

Manong ipinaabot sa akin galing sa

Matatandang palabiro, palahingi ng

Mga sagot sa kanilang katanungang

Hiluhin lamang ako na parating

Puntirya bago pa man makapuslit.

Ano ba naman yung sana'y 'di na

Pangunahan pa ng panggugulat ng

Hinaharap nang maging masigasig

Naman din tayong tumakas sa ating

Sariling mga pagkakakulong, sariling

Gusto nating kilalanin, mga sariling

Ayaw sa ating magpakilala, at mga

Sariling pinaiikut-ikot lamang tayo.

Gayundin, makikita rin naman natin

Ang umpisa, ang ating sariling tila

Nais na nating tapusin agad nang

Hindi pa namamalayang hindi pa pala

Tayo nagkakamalay. Malay ba natin?

Bago pa man pumatak

Ang aking mga gintong

Luha sa pira-pirasong

Lantad na mga patayog na

Minsan lamang magkatipon

Ay nakapanlulumo pang

Hintayin at pagkapanoorin,

Mangyaring may sasabat na

Kometang nagpalalim lalo

Sa gabing wala namang

Dapat pang pinaghihintayan.

Aalegruhin ng paligid na

Itigil na muna ang siyang

Pagtuldok sa katahimikang

Nais nang supilin papalubog

Pa lamang din ang mga ibon

Sa himpapawid. Mabuti pa't

Pauwi na sila't ako'y sarat na

Maginoong nagpapapasok pa
Rito sa aking maruming sala

Nang maengganyo ang mga

Panauhing paglalatagan pa ng

Aking pira-pirasong gintong luha.

May pag-akmang yakap na

Malawak pa sa dalampasigang

Hindi man lamang nag-anyaya

Sa akin kailanman ngunit madalas

Tambayan ng mga galang ibong

Paalala sa akin. Paalala ko rin sa

Paligid ko, na ako ang hihigop

At manlalasa kung bigyan man

Ako ng pagkakataong gastang

Patulan ang mga panauhing

Dapat nang mapahiran ng

Aking mga gintong luha

Sa loob ng pira-pirasong

Pagkaubod ng duming sala.

Dumating ako ngunit

Hindi pala kailangan.

Sana pumikit nang muli

Nang lumiwanag at matuloy,

Tumuloy mga sinaunang 

Himalang galing sa likod ng 

Iba-ibang halu-halong

Pabula, hiwaga, panggulo

Sa aking buhay. Akin ang 

Aking sarili ngunit

Sino itong akong parang

Pinabayaan na lamang at

Walang pakialam sa pabagu-

Bagong aakyatin, kay kupad

na mga pagtakbo sa mga

Burol ng mga di naman 

Makikilala pang mga patay.

Ako na lamang yata ang

Natitira pang buhay. Kung

Umuwi na lang kaya ako

Nang mapatid at sundan

Mga inilikong kadena, mga

Harurot na hindi pa tutok

Sa preno, sa alanganing

Pagbangga sa alas tres na

Subsob-tirang trip, na naman.

Akala'y totoo ang ibinatong

Kislap sa kabilang kintab ng

Maestrong tagahatid lamang.

Hindi namalayang may gaguhan

Nang naganap at wari'y may

Pagtapik sa pawising batok ang

Konsensyang ginising, gumising,

Sa likod ng mga likod, at muling

Harap sa iyo, maestro. Pasensya,

Aamin naman ako sa iyo ngunit

Sa hindi mo inaasahan ni

Maaalalang konteksto, paalam,

Paalam sa iyo, maestro, at

Hanggang sa muli. Mauna ka na,

Baka may hinahabol pa ang mga

Iikot pa sa bundok ng lilang 

Palaisipan pa rin sa mga sanggol.

Hindi bale't kadalasa'y lugmok

Naman sila sa pagod ng bagot.

Sige na, sige na. Hihimbing na

Akong muli. Maglalaro sa gamit,

Sa ganid ng sandali. Sige na, oo,

Babalik na ako. Sana hindi na 

Akong makabangong muli, muna.

Nung mabubog ka nang lasing,

Ikaw rin mismo ang nagsabing

Hindi mo naman talaga kasalanan

Ang lahat ng nakikita nilang

May paggiring sa hindi inaasahan.

Hindi mo talaga kasalanan

Lahat ng binabato nila sa iyo,

Mula sa mga talang ayaw patulog

Hanggang sa mga punong

Nakikisabay rin sa mga paheleng

Hindi lang naman din ikaw ang 

Mayroong pakana,

Mayroong pasilbi,

At mayroon sanang hindi na

Matatapos pang pagdurugtung-

Dugtong na lagpakan ng bote

At salampak ng magkumpare.

At binulabog kang paggising

Pagkatapos ng hiyang gabi,

May limot bang nakatakas

O paskong maagang katabi?

Anuman ang nariyan, baka

Sakaling may gana pa.

Baka sakaling umahon pa

O mamayang tanghali na.

Puta lang ako.

Puta mo lamang ako.

Igiit mo mang may

Pakunwaring laya

Sa iyong bawat pagbitaw

Sa akin, anong gaya sa iba

Ang dapat kong isangguni

Sa aking kaya lang abutin?

Puta lang ako.

Puta lamang ako.

Mamaya-maya'y

May guni-guning

Bibisita sa akin

Ngunit kailangan pa ring

Pagsilbihan - parang ikaw.

Aakbay sa akin pero

Parang ayaw ko na 

Munang maging ako.

Hindi naman ako yun.

Hindi naman totoo yun,

Sabay bigat pa

Nang kaunti

Hanggang sa

Baka naman ganito,

Baka naman ganyan.

Ano pa nga bang

Hindi ko dapat

Malimutan?

Minsan nang pinapili

Kung alin ang mas uunahin

Mula sa may putuka't luha,

Habulan ng mga

Inubusan na ng silbi

Ngunit nagmamadali pa ring

Humabol sa kung anong

Responsibilidad na ipinipilit

ng nagmamabagong buhay na

Malayong-malayo na sa

Makamundong mundo

Laban sa pahimatay na

Pakikinig na lamang,

Paghihintay ng ibang liryong

Pagtulo at pagbutil ng mga

Pinagsama-samang lawak ng

Tipan, iba-ibang kislap,

Sabay-sabay na palakpak,

Maliligalig na pamamahinga't

Sunod sa awit ng duyang himlay

O kaya nama'y pagulung-gulong

na pag-aaring hindi kailanman

Maipinto kung sino ang patunay.

Ang sa hindi kamukhang kabila'y

May hindi sinadyang pagpilit,

Mga kulay, bumuhol nang maayos,

May pagkaipit na sumasandali't 

Hahampas nang masinsinan.

Nagtagpo pa rin kung tutuusin,

May kaiba lamang sa kukong may

Hiwang humahawak, sa pag-aaway

ng mga pinipisil, hinahayaang magdala

Sa akin kung saan man patungo

Ang mga inipong pamikit, pabulag.

Saka mo na ako kausapin.

Lahat ng makilala'y

Naluluma sa tingin

Ngunit sa tahanang bago,

Kay sarap mahalin.

Mayroong kasanayang

Hindi imposibleng umapaw

Sa landasing likha

Para sa yaring araw-araw.

Ang hindi pagbibilang ay

Palalampasin sa katagalan

Dahil ang mas mahalaga'y

Pagpansin sa katangiang

Hindi naiiba

At naiiba sa hindi.

Lahat ng kilala'y oo,

Lahat ng hindi ay hindi

Kaya't ano pang malaman mo

Sa mga talinghagang dinukot

Lamang kung saan-saan,

Madali rin nating malilimot.

Tutuluy-tuloy galing aking pasya

Ang magpakalunod sa abo

ng mga ligalig at pantasya,

Mga ayaw ipaliwanag ngunit

Nais na maikuwento,

Salaysay na wala pang lamat,

May gustong ipamiyendo.

Gawa sa taling ihinulma

Nang paulit-ulit hanggang sa

Makitang marikit at hirayang

Mapamaslang sa siyesta.

Iduduyan kang paslit

Sa matandang punong mangga,

Sitsit ng ibo'y patay na,

Magpapausok na naman ang mama

ng kanyang mga winalis na dahon

Kaya't atupaging bumangon

Tuwing papasukin ng alon

ng mga pakalmang tadyak.

O, nasaan na ang tabak

na iniwan ko lamang

Kangi-kanginang layong

Patimpla ng maling kape?

Ina ko, o, ina ko,

Hindi na muna ako'ng bahala

Sa isip na mamahingang

Doon na muna sa malayo

Magkikita-kitang nagtatago

Katabi ng tintang lagkit sa ulirat.