Putang inang 'yan. Kapagkagalit naman kung bakit nangyayari ang mga gayong bagay. Hindi pa ba't nagkakaroon ng nahuhulog kung nais mo lang malaman? Ituloy mo sa may malakas magnakaw kung gusto mo, huwag ka lang mandaramay. Wala naman akong maalalang ipinagkagawang kasamaan ay kapagkatakang may sinasalo akong pakulo sa aking dugo. Hindi ko pa naipadadanas ang magdilim ang aking paningin, at hindi ko rin sigurado kung kakayanin man. Malaki ang iyong binasag ngayong kuwentuhan ng mga tala kung kaya't saka mo na lamang ako kausapin.

Sa lilim ng malambing na buwan, sinira mo lamang ang mga pumaroong may dinadalang pasakit. Hindi lamang ikaw ang nahihirapan, hindi ikaw ang sentro, ano pa't walang sentro ang mundo ano man ang ipagpilit mo sa iyong kokote. Hindi mag-uumpisa ang mga liwanag kung hindi tatakasan ang dilim. Ang paggawa ng paraan ay hindi iniaasa sa pagbabasa at pangungutyang lahat ay may sala maliban sa iyo. Malabo ka, at malabo ka rin sa iyong sarili.

Iinumin ko ang huling tagay ng pakiusap dahil sa binasag na yaring nakakawalang gana. Sanay magpaalam ang mga mahilig mamaalam. Tumatanggap ng pagbabago ang mga huwad na ibinabanat ang paghalili. Wala namang masama kung ang siyang sinisira ay ang masasamang nakasanayan. Hindi naman iyon masama. Wala namang masama kung magbabago at hindi mamamalagi sa pagtatago sa likod ng ako naman, ako naman kasi ito.

Hindi ko maintindihan. Inintindi ko naman. Lumalabas naman sa iba't ibang pagkakataon. Ang parehong pinagkalapagan ay may sinusundan lamang na disenyo. Nawa'y una nang umiral simula ngayon ang pagkatao at sining kaysa lumikha ng aninong tumatapak sa iba pang mga anino. Magulo.