Bago pa man pumatak

Ang aking mga gintong

Luha sa pira-pirasong

Lantad na mga patayog na

Minsan lamang magkatipon

Ay nakapanlulumo pang

Hintayin at pagkapanoorin,

Mangyaring may sasabat na

Kometang nagpalalim lalo

Sa gabing wala namang

Dapat pang pinaghihintayan.

Aalegruhin ng paligid na

Itigil na muna ang siyang

Pagtuldok sa katahimikang

Nais nang supilin papalubog

Pa lamang din ang mga ibon

Sa himpapawid. Mabuti pa't

Pauwi na sila't ako'y sarat na

Maginoong nagpapapasok pa
Rito sa aking maruming sala

Nang maengganyo ang mga

Panauhing paglalatagan pa ng

Aking pira-pirasong gintong luha.

May pag-akmang yakap na

Malawak pa sa dalampasigang

Hindi man lamang nag-anyaya

Sa akin kailanman ngunit madalas

Tambayan ng mga galang ibong

Paalala sa akin. Paalala ko rin sa

Paligid ko, na ako ang hihigop

At manlalasa kung bigyan man

Ako ng pagkakataong gastang

Patulan ang mga panauhing

Dapat nang mapahiran ng

Aking mga gintong luha

Sa loob ng pira-pirasong

Pagkaubod ng duming sala.