Lalangitngit ang kalawang papasok

Sa halamanan. Inaantok na rin ang

Araw sa isang buong masid, isang

Buong hawig na hawig at hawig

Sa lahat ng mga iisa at nag-iisa.

Bakit pa nga ba akong muli't

Muling naghihintay ng tatabi?

Ay siya't mauupo na muna ako

Rito sa isa pang himlayang bakante.

Kukumustahin kong panigurado

Ang paulit-ulit kong paalalang

Natatapos ding managinip ng

Tubig-ulan ang mga patuloy na 

Nagpapasamyo ng aking pag-iisa.

Matatabig kong saglit ang mesa,

At mapapansin kong bigla na

Malamig na naman ang aking

Tinimplang kape. Oo nga pala.

Sabay, ewan ko, dukot sa may

Kaliwang bulsa. Saka lamang may

Pagtantong muli na andito na pala

Ako. Saan ka na? Andito na dapat

Tayo. Halika nang muli sa akin.