I won't get tired of my shit. Maaari akong magpahinga sa lupa at ligamgam nang makailang pag-atras ngunit ayaw kong iwanan ang aking ibang mga sarili. Kung 'di ko pa pinaghiwa-hiwalay at binaklas ang aking kaakuha'y siya ring hindi ako tunay na mabubuo.

Sana'y ako lang din ang may kakayanang muli't muling mapanibagong sirain nang walang kasawaan ang lahat ng pagpapakilala at panghihimasok. Minsa'y sinasadya ko nang mangagkubli nang wala na rin masyadong magtangka. Ngunit hindi rin naman kayang tanggihan ng aking mga kilig at ngiti na masaya pa ring nakapagpaparamdam sa iba. Laking salamat sa mga pagpiling pagtambay kahit pagod na rin sa salisi ng araw-araw.

Sanay naman akong sumulok ngunit iba pa rin kapag nakakatanggap ng magagaang sukli. Sanay rin akong kausapin ang aking sarili ngunit salamat pa rin sa pakikinig ng ilan pang mga sulok. Sanay akong 'di nauunawaan pero nakapang-uusok ang nakakapanibagong bango ng isa pa.

Kung ano man iyon, baka hindi ko na maulit pa, pero hindi ako titigil sa pamimilit. Sana'y mayroon pa rin sa mga susunod ko pang pagbasag.