Amoy Paskong kinulang, Paskong pinagkaitan ng pamilya. Aginaldo'y kasuklam nang maipagkabanalan, ngunit iisa pa rin ang mithing makamtan. Saglit lamang ang pumighati, magpakailanman ang paggunita. Kaaya-ayang pananaw ang sadyang ikinintal nang hindi na magpumawi pa ang paulit-ulit na pagdinig sa nakaririnding bulyaw ng tama na.

Tama na.

Maiging magtapos na sana ang mga sana subalit mukhang hindi na bibigyan pa ng may hingang panahon. Pahingang pabalik-balika ang pagbisita, lakas ng pagbango'y bangungot sa pag-arangkada ng paghimlay. Maya't mayang igigiling nang buo ang laway nang maibsang presko ang naghihintay na 'di mapakali.

Sa muling pag-indak ng tadhana, sana'y marinig na ang tamis ng oo. Magsama-sama nawa ang mga magkakasintahang itinanan na ang pangarap na magkaroon ng katibayan ang tunay at wagas na pag-ibig. Nariyan ang kahapon, maaaring lingun-lingunin. Ang pag-uulit ay nagsisilbing pagbura at muling pagsulat datapwat ay sisibol pa rin ang panibagong hiwatig.