Hindi na mahanap pa
Ang alanganing umaga
Habang nakikipaglaro ako
Sa iyo at aking mga usok.
Medyo manilaw-lungti,
At ayaw paubos
Kahit pa makipagpalitan
Nang paulit-ulit
Kung makikipagsapalaran
O tatabi nang muli
Sa nakakainis mong pisngi.

Mahal kita.

Aray! Hampas mong agad sa akin
Sabay talikod at humihingi
Ng pakiusap sa oras na
Mamaya na tayong sigawan.
Ang buhok mo'y dumudulas
Sa balat mong 'pag pinisil ay
Magsisiwalat ng pagtatagpong muli
Ng ating mga puso.
Babaluktot nang kaunti
Hanggang sa pumiglas sa ipit
Tungo sa isang panakaw na
Mahal mo rin sana ako.

Tuluyan nang umukit
Ang iyong pangalan
Sa akin na tila yata
Hindi patatalo
Sa sugat na ikaw rin
Ang nag-iwan.

Bakit hindi mo pa rin
Ako tinitigilan?
Bahagya kang dumaan
Ngunit bakit pailalim
Nang pailalim itong
Hiwang binulungang
Huwag sana maghilom.

Dahil kung handang muli
Ang pait bumaon ngunit
Sa hindi inasahang lunas,
Ikaw na mismo, pakiusap,
Ang tumapos sa'king danas.

Ikaw na nagsasabing
Hindi ka naging malibog,
E hindi ba't malibog din
Ang mama at papa mo
Kaya ka nila nabuo?

Pasensya ka na -
Binuo pala.

Saka ba't nasasabing
Maaari pa ring bumawi
Kahit na nagalit na,
E hindi ba't ang siste,
Hindi ka naman binawi ng
Mama at papa mo,

Hindi ba?

Pasensya ka na.
Ikaw naman din kasi
Ang nagsabing
Isa ka lamang
Inarugang palusot,
Pinakain ng masusustansya,
At busog na busog
Sa mga ideolohiya ng
Iyong mama at papa.

Pagpasensyahan mo sila
Dahil nauuna ang isip
Kaysa sa pagkain at pera.
Kung pagkakasyahin
Sa kainipang makasat ng
Iyong hiram na kandila,
Pasaan pa't matutukso rin
Sa ningas ng bumbilya.

Ay, basta't kung papayak ng isa,
Sunud-sunod na kung bibira.
Sa dadalas nang pagkilala,
Magbabalik sa umpisa.
Mangyaring sasalpok ang alon
Sa naglalakihang mga bato,
Tirik ng araw at yamot,
Mahilig pang umayaw sa limot.
Araw-araw mag-aabang,
Araw-araw kung makapansing
Ang mga ulap ay dumaraang
May ihip na iparating na
Sa kung sakaling bibira,
Hayaang manaig ang timpla
Nang maghalong muli ang saya,
Lungkot, galit, at pahinga.