Ako ang minuto, ang oras
Kaya't manumbalik ka muna
Sa kung hanggang saan lamang
Arok ng maaari kang lumabas.

Makipag-isip, magkuro
Kung hindi pa lampas sa pangangapa.
May pag-ibig sa lasap na hanap
Ngunit ang tibay ng pangarap,
Magiging sakto lang
Kung ang saklay ay binabating
Kaibigan na lamang.

Iwan ang sadya, bawasan ang pakla.
Ang siyang tuklod ng mga animal,
Pagkakanulo kung tawagin.
Sapat lang na paikutin hanggang sa
Bumalik sa kung ano ang iyo,
Maging kung ano ang akin

Kaya't magsipag na humimbing muna't
Sakyan ang oras ng bayad,
Oras na para magbayad
At babalik ang oras para magbayad.

Kung makakakita ng asul ay
Anong banggit na agaran
Sa kung lahat ng langit ay ganito,
Siya ring kintab ng karagatan,
Lahat ng mga ilog, mga sapa,
Sa kung kani-kanino pang larawan
Ngunit kung sisirin mang lalim
Nito'y maraming tinatagong kakulayan.
May lumot na madulas,
Angking 'di gagamit ng dahas
Sa pagkupkop ng mga dayuhang
Madalas humanap ng malas.
At kung sa kabilang ibayo
Magmadaling sumigla pa,
Naghihintay ang mas malalim na
Pakipag-ugnay ng likas sa banta.
Mga pagbabagong ayaw patipon,
Hindi naman talaga lumilihis,
At kung sakaling 'di pagbigyan,
Tao ang siyang naiinis
Sa papalit-palit ng sinumang anyo,
O, bakit ayaw raw tigilan?
E kung sariling ayaw papatid
Ay siya ring 'di pahulaan
Sa mga singkupal at maramot,
Maraming 'di pinaniniwalaan,
Maraming 'di sinusunod,
Maraming pinagkakakitaan.
At kung sakaling malabo pa rin,
Bigyang hustiya na lamang sana
Mga lalang na pinaslang sa lisik
Ng mga matang maghusgang gana.

Kayo'y tila patotoong palatandaan
Galing sa inyong piniling pangalan.

Hindi nalalayong paghusayan
Mula sa baho at tambol na lumilindol,
Yumayanig sa aking kalamnan,
At sa pag-usig na manatili
Sa agos ng pandayan ng mga obra at kandili,
Maging masaya sa kalungkutan
Sa gitna ng malalakas na hangin,
Tila nagsasayawang mga puno sa disco.
Bahang kinaibigang tunay,
Ubod ng basura at amoy ng atraso,
Bagyong maya't mayang hinahanap,
Kay tamis na pamamatak sa kung miminsan.
Walang iwas sa lingon at paalam ngunit
Hindi papatabig kung pananahimik nang tulog,
Ituturing niyo ring kabaliwan.

Nakakapit sa gitara, anyong hihiling ng awit.
Akmang lirikong tatapusin
Kahit nagmamadaling sumikat sa hangin.
May tulak ang konsensya ngunit
Mas malakas lumibog ang husay.

Kung sakaling papanindigang tunay,
May hawig sa pagkaing inihanay ang sarili,
O maaaring sabihing ipinantay, ipinatong, inihain
Dahil sa yari ng pagkakaiba ng tunog at lasa,
Tulad ng pagkakaibang panuto at tsansa,
Sa mga tsambang kaya, mga ginamit na rekado,
Ang paghihiwalay ang siyang himig na nagdikit,
Bumisang lagkit sa entablado, radyo, at singit,
Sa kasuluk-sulukan ng mga tainga kong ganid
Sa 'di-maaagaw na meryendang inilatag
Sa bawat piyesang may-paksang dawit.

Aking ngunguyaing landasin pang
Umarangkada sa akin ang latik.
Maging masaya sa isang hapon
Habang nakasakay sa nag-iisang jeep
Papuntang aming tahanan diyan sa may
Minsan ko na ring nilakad pauwi.

Kailan ako mapahihintulutang

Magamit ang naiibang wika,

Malayo sa nakagisnan,

May pagtitimping kusa.

Takot pa rin akong mawalan

Ng gana maski papaano.

Ano na nga bang ginagawa ko

Sa malayang paglalaan

Sa mga bagay na dapat ay

Hinding-hindi pinababayaan?

Paanong magiging mayaman

Sa ritmo at kasaysayan

Ang mga himig ng bagsik,

Mga taludtod ng aking bayan

Kung ang pag-ibig ay salat pa rin

Sa kapangyarihang umunawa't

Magtanggol, maglagay sa alanganin?

Sinisiyasat ba nang maigi

Ang siyang ayaw umamin

Sa pag-ibig na nariyan naman,

Noon pa man di'y masigla.

May tapang, may isip,

Katuwang ng siyang dila

Upang huwag nang magpasakop

Sa hindi dapat kinilala.

Kaya ano na, ano na?

Ano pa ang siyang pumipigil

Kung ang sadyang kalayaan ay

Sanlang dusa't sa pangil.