Kung walang pakundangan

Ang bigwas ng pananalita,

Pasaan pa't nariyan

Mga nakikinig nang mayroong

Mas ikaaayos kaysa sa iyo?

Pinasok ang rimarim

ng gusaling hitik naman

Sa kakintabang parangal

Ngunit bakit kumitid ang tindi

Nang sa desisyong kumitil

ay walang may balak na

Umalam, umunawa;

Sa panggalaiti ang badya.

Walang respeto siyang madla

Maski pang may ibinuhos nang

Mga araw, dugo, at impunto.

Kung sakaling may isang ayaw,

Lapnos na ang lahat ng niluto

'Pagkat ano pang kasalanan

ng mga hinusayang may alam

Kung hungkag lang din namang

Makikinabang nang walang dangal.

Kung waring makipagpalitan

Ang mga isinulat na hindi titik,

Iigwa kaya ang takot

Sa bating iniwan sa init

Sa ilalim ng buwang kinakaya-

Kaya na lamang 

ng mga ayaw sa tulog,

Ayaw sa atin, ayaw sa layaw,

Ayaw sa himbing 

Dahil ang agnas na dulot

Mula sa ayaw lumimot,

Manggagaling lang din

Sa inumagang bangungot,

At kung pamamarisan

Ang paglalayasan,

Makakayanang maging mayaman

Kahit pang pumagitan

Sa singil ng diyablo't anghel,

Lumubos nawa sa papel

'Pagkat aanhin ang kakausap

Kung payag din namang umirap.

Ilalagay ko ito rito

Nang magkaroon ako

ng paglalagyan

ng aking mga palagay,

Kalagayan, kalayaan.

Palalayain ko ako

Nang magkaroon ako

ng sarili, ng repleksyon,

ng ako.

Itong aking ako,

Natatanging aking ako,

At inaakong ako

ay patlang dating

Inangking ako.

Ilalagay ko ito rito

Nang magkaroon ng ako

ng pinalayang ako,

Natatanging kalagayan,

At hindi sa iyo.

May humampas siguro ng kape
Sa elevator na aking pinaglamayan
Kasama ng aking opisina, damay,
At isinilid na mga hahagkang
Mamaya na pilapil,
Sintapang sa loob ng isang buwan,
Sa loob pa ng mga susunod na araw.

Takot sa kutis na tumaba
Dahil ang ehemplo'y natitilamsikan.
Ang bisa ng kunwari ay
Sadyang malinis kahit kabilaan
Pang magsipahid, may hangganan sa amin.

Ang pinababayaang kitid ng yaman,
Nasa pag-uwi na lamang na 'di laging
Nakikitaan, ni dinaraanan
Sapagkat ang una'y mas matulin,
Takot nang mabawasan pa.
Sa sumunod ay pagpapawisan,
May asim pa't magmumura
Kung hindi sasalubong ang inabangan.

Pangyarihan man sana ng tuwa
Kung sakaling bisitahin ng pag-iwan.

Matapos pa rin sa lahat ng ginising
Ng kapeng tilamsik sa hapon at gabi,
Sa dalisay na antok na pag-uusapan
Ay balisang kwenta sa kalye.