Keeo

Nagkita kami sa may Sarah's dati. Walang may dalang pera. Wala ring may kasiguraduhan kung bakit pero parang totoo ang siyang nais. Walang gustong kumibo talaga kumbakit, basta ang siya, ipinaaako niya na lang muna sa akin.

Malamang sa inodoro, walang bumili ng beer. Pero tingin ko, tingin namin, okay lang. Tingin ko, tingin namin, hindi na namin kailangan niyon. Gangster na kung barikada, kapuwa na lamang kaming nagsindi ng paubos na ring yosi.

Usok na lamang ang namagitan sa amin. Gustuhin ko mang gustuhin niya, natatakot pa rin akong pagtawanang muli ng buwan.

May iniabot na lamang siya sa akin. At alam ko ring naaalala niya ako, at maaalala ko rin siya. Nakakatuwa ang hiyaw ng lapis at kulay. Minsan lang ulit akong nakaramdam ng ganito.

Umalis na kami sa Sarah's matapos ang bullshitan, tungo sa panibagong bullshitan. Naghanap kami ng mauupuan, at tila naipaghahalo ko na naman ang lahat ng dapat na hindi maalala.

Siya lamang ang gusto kong maalala.

Ang kanyang boses ng pag-aya noong nagbiruan kami, sa likot ng aming mga kamay. Siya ring boses na tumulang lalong umanyaya sa akin. Ang kanyang ngiting ang sarap bigyang-kahulugan, o mayroon lang talaga akong pilit na iniilagan, at inaalagaan. Ang kanyang paghingi sa aking hindi ko kinayang talikuran.

Siya'y nagpaalam. Umalis na ako. Hindi naman masakit, binalot lamang kami ng mga tanong na siyang sinagot din, sa isang gabi ng awitan at hintayan, makalipas ang ilang buwan.

Ilang buwan din ang lumipas. Hindi na samantala ang bawat hapon. Paulit-ulit ko na lamang binasa ang kaisa-isa niyang mensahe sa aking cellphone,

"Oo."

Candy

Kung gusto mo akong hanapin,
Kung gusto mo pa akong makita,
Huwag kang magsisimula sa mga alaala,
                sa ating mga alaala
Huwag kang magsisimula sa mga bakas
                na sadyang iniwan na natin
Lalong huwag kang babalik sa mga bagay
                na makapagpapaalala lamang sa iyo
                ng mga espasyong nalikha
                at nawala
Huwag kang daraan sa mga semento
                at kalsadang pinaghintayan natin
Huwag kang hihithit ng usok, ni pipitik ng abo
                mula sa mga durong tayo ang nag-umpisa
Huwag kang maghahalo ng mga alak
                na sumabay sa pag-ibig na nagpahilo sa atin
Huwag kang maghahanap sa mga bituing
                tiningala natin gabi-gabi,
Sa mga damuhang ating inupuan,
Sa mga palabas na gusto mong mapanood,
Sa mga palabas na gusto mong gawin,
Sa mga palabas na gusto mong gawin natin,
Sa mga lupon ng musikang tayo lamang ang may unawa,
Sa musikang tayo lamang ang nakakikilala,
At sa mangilan pang pagkakataong-tagpo ng isip,
Sa mga oras at hibla, na hindi mo naman kinayang gampanan,
Kasabay ng bawat balkonahe, bintana, bungwitan, at bukasan
                nang makapagsinding muli ng bago

Kung gusto mo akong makilala pa
                makilalang muli, mahanap,
Doon mo lamang ako makikita
Sa pagitan ng boses na hindi nagtigil magpaalala sa iyo
                na hindi ka mapapantayan kailanman ng umaga,
                na ikaw lamang ang siyang makapagpapasunod
                sa bawat pintig na ikaw lamang din ang gumigising,
Sa pagitan ng bawat tansan, at upos
Sa pagitan ng mga titik na pinaglubilo, tanging tungo sa iyo,
Sa pagitan ng bawat paghihintay ng panibagong koro, o berso,
Sa pagitan ng bawat ingay,
Sa pagitan ng bawat mulat, at himbing,
Sa pagitan ng bawat umaga, at hapon, 
Bawat araw, at buwan, bawat oras, minuto, at segundo,
Sa pagitan ng bawat katahimikan,

Sa pagitan ng bawat kape, at timpla
Sa pagitan ng lungkot, at ligaya,
Sa pagitan ng paghihintay, at pagtitimpi,
Sa pagitan ng mga yakap, at ngiti
Sa pagitan ng mga pangako, at halik
                na makapagpapaalala sa iyo, at sa akin
                na mayroon na tayong pagitan