June 11, 2025

company

as i drift into nothingness,
i let the little demons settle in.

these mock trials
have been going on
for a while now,
and every side of the room
pretends that it's always alright
to assume everything
is going to happen inevitably.

they are so sure they can see
that nothing ever happens
inside of me but absolute pity;
they disgrace me -- not that
i'm not used to uneasy gatherings.

my mail is full of malevolence,
and i try to to tell them this,
to let me speak, to let me
hear myself just once; but still,
they won't notice to ask of me
some sugar or some milk
while i sweep away
shattered glasses and silt,
minding if i have left time
for reading messages received.

as i am relieved into suffering
when i let the little demons out,
there's some denial,
it's fucking abysmal to lie down
getting comfy with my doom.

May 11, 2025

on notes

i am obsessed with lists
na hindi kailangang tapusin.
magmamadaling hahanap
ng instant panahon
para sa mga forever pakulo
that would never satiate
unwanted worries,
blaming anything else
but myself sa tuwing
may gulong magaganap
(tila 'di kinasabikang antala).

kikiskis at mandiriin
ang pagkukunwaring lutas
ng mga bagay-bagay
na pinasikat, pinakain,
minabuti't mini sundays,
hintulot lamang sa 'king
hangong pitifully priceless,

but i don't really mind this,
as long as i follow
what my heart believes
is right, how my eyes
feel when it's tight.

it has never been
about what's odd or even,
kundi kung paanong tatahakin
where the mind has never been.


March 28, 2025

strawpoint

ang dulo ba ay end,
o nasa simula rin?

kapagka nagtapos na,
maaaring mag-umpisa
muli, galing sa finish line
pauwi hanggang sa
mamaya-maya e
tutuldukan nang isa pang
sinulat na pangungusap.

lahat ay nauuwi
sa isang iglap.

March 14, 2025

the cycle

ang dulo ang unang magpapakilala
sa ‘yo at nang hindi mo namamalayan.

unti-unti ka niyang inuunti-unti
hanggang sa higit mo nang mapantayan
ang mga umpisa’t nasimulan,
mga higit pa sa higit na
at hindi pa nakikita, tulad mo,
ang bawat nakilalang bakit at paano
galing sa espasyong hindi rin mayari
ang sariling unawa sa taal na kuntento;

kung nilalaman nga ba ng habi’y
puno’t silbing maliwanagang konteksto.

itinakdang sumalimuot, bigyang-harang
ang bawat kabig, dahil saan pa nga ba
tutungong tunay kung maging
sa liriko ng lagos at laylayan
ay lihis lamang ang ligwakan?

sadyang walang pumilit tumahak
ngunit puntong sa ‘yo lamang iniliban
nang mapantayang higit hanggang
sa unti-unti mong mamalayang
nagpakilalang una sa iyo ang dulo.