Umaga na naman pala. Hindi pa rin ako aamin. Saglit lamang akong magpapaalam, saka na lamang kitang mababalikan. Saka na nating tapusin ang mga balakid na makapagpapasasa talaga. Kikirot at babalandra ang mga ulap sa bilis ng mga tagisan. Sa halip na magpaliwanag, lalong gumugulo ang mga nakagisnan. Malabong matapos ang lahat pero susubukang makipagpakitaan ng sari-sariling halimbawa.
Sapagkat may pag-aaral, hindi na mamasamain pa. Nakapandidiri ang mangilang paglalakbay tungo sa kaunlaran ng parang. Paalam na muna, kapatid, paalam. Hanggang sa muling pagkikita, kumutan mo muna akong sinag ng himbing at payapa. Malayo pa ang pagkai'y nagluluto ka na naman ng panibagong amoy.
Suliranin ko'y sa iyong mga palagay ang sadya. Hindi pa rin maiibsan ang pagtilaok ng mga niyaring demonyo. Kaunti na lamang, kaunti, ngunit hindi pa rin patitibag. At hanggang sa muling pagkikita, muli, at muli't muli, umaga pa rin naman pala.
No comments:
Post a Comment