Binotsa ng sariling anino. Saan nga ba tayong nanggaling? Sa dilim natatakot ngunit sa dilim nagbabalik. Sa dilim may sariling pagbabago, sa dilim nagkakaroon ng gana. Sa dilim muli't muling nakikilala ang sarili at sa dilim pa rin patuloy na inaabutan ng hapo, ng yakap sa init, ng ginaw, ng pagtalukbong hanggang sa ayawang muli ang mapanlibak na araw.

Araw-araw ipinapanganak muli ang tagpi-tagping alaala mula sa iba't ibang lupaing paminsan-minsang ibinabaon ng limot. Kamandag ng mahigpit na sumasalamin sa langit, ang himyos ng ligalig at pagtatampo'y panandalian lamang. Kaakibat ng lahat ng kailangang masupil, dapat nang gulpihin ang nagpapalubog nang sariling kusa.

Agad nang bawasan, kitilin, masugpo ang baha-bahaging paglalapit ng mga matindi kung humablot na mga kamay. Madulas ang pagkakataong kumawala nang paninigurado ngunit isinasampalataya pa ring maibibigay ang 'di mapang-aping kasaysayang magdadala sa titulong may pagkundena at saksakan ng karma.